بازار چوب ایران در محاصره ترکیه و اتریش

بازار چوب ایران در محاصره ترکیه و اتریش

نویسنده : علی شفائی

گروه بازرگانی - علی شفائی: امروزه یکی از کالاهایی که مصرف زیادی دارد ولی در مورد آن چندان حرف و سخنی شنیده نمی شود محصولات چوبی از قبیل تخته هایMDF  و نئوپان می باشد. باتوجه به مصرف بالایی که این محصولات در ساختمان سازی، لوازم خانگی و دکوراسیون خانه، فروشگاه و سرویس های آشپزخانه ای دارند، روزانه حجم بالایی از این محصولات چوبی در کشور به استفاده می رسد. این محصولات بیشتر به صورت وارداتی می باشند و متاسفانه با وجود پتانسیل بالای مواد اولیه ای در کشور برای تولید این محصولات وجود دارد اما به علت عدم پرورش نیروهای متخصص و ایجاد تکنولوژی روز تولید چندانی در داخل انجام نمی گیرد و اندک تولید موجود نیز از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است. در بازارMDF  نیز محصولات کشورهای ترکیه و اتریش خرید و فروش می شود.کیفیت مناسب، دوام، راحتی کار و تداوم خصوصیات از جمله مشخصات بارز محصولات وارداتی می باشد. همچنین روکشی که بر روی ورق هایMDF  و نئوپان در کشورهای مذبور کار می شود معمولا لعابی بوده و دارای کیفیت بالایی می باشند. همچنین مقاومت کالاهای خارجی در مقابل عوامل جوی چون تابش آفتاب و آب بسیار بالا بوده و میزان کمی در مقابل این عوامل تغییر فرم می دهند. عدم کیفیت در تولید محصولات ایرانی در مقابل محصولات خارجی موجود در بازار، تولیدات داخلی از حداقل کیفیت برخوردارند. در مورد ورق های MDF تولیدداخلی کیفیت بسیار پایین می باشد چنانکه در برخورد با کوچکترین عامل جوی از فرم خارج شده و غیرقابل مصرف می شوند. روکش ورق هایMDF  و نئوپان ایرانی از جنس لترون می باشد که به علت کیفیت و ماهیت آن در مواردی که محصول نهایی با آب سر و کار داشته باشد مانند کابینت آشپزخانه غیرقابل استفاده است. البته در مواردی نیز تولیدکنندگان داخلی از روکش های ملامین وارداتی استفاده می کنند که این معمولا در رده مواد استوک و فاسد می باشد و به علت استفاده غیر تخصصی کیفیت خیلی پایینی دارد. در تولید نئوپان ایرانی به علت اینکه قیمت چسب مصرفی بالا می باشد و برای صرفه جویی در مصرف آن از شن ریز در تولید نئوپان استفاده می شود. به منظور افزایش وزن و دوام و چسبندگی که متاسفانه باعث کاهش کیفیت تا میزان قابل توجهی می شود. عدم تمایل برای استفاده از تولیدات داخلی استفاده از مواد متفرقه، ضخامت ناهماهنگ در مقاطع مختلف ورق، درصد بالای ضایعات، مقاومت پایین در برخورد با آب به میزان 50 درصد کمتر از مشابه خارجی، روکش نامناسب و عدم کاربری از مشخصات ناامید کننده تولیدات داخلی است که باعث شده تا بازار را به طور کامل از دست داده و در اختیار محصولات ترک و بعضا اتریش قرار دهد. یکی از مهمترین معایب تولیدات داخلی استفاده از مواد اولیه نامرغوب و ناخالص می باشد. برای تولیدکنندگانی که از تخته هایMDF  و نئوپان به عنوان مواد اولیه و خام استفاده می کنند و با بهره گیری از دستگاه های گران قیمت برش و ساب که یک تیغه آنها ممکن است بیش از یک میلیون ریال قیمت داشته باشد کیفیت مواد مصرفی خیلی مهم است. در تولید نئوپان ایرانی از شن ریز استفاده می شود که این ماده درون نئوپان هنگام برش با برخورد به تیغه دستگاه موجب کند شدن زودتر از موعد و آسیب دیدن دستگاه می شود. از طرفی بعضا در این نئوپان ها موارد دیگری چون قطعه بزرگ سنگ، شیشه، درب بطری نوشابه، تکه فلز و... دیده می شود که در صورت برخورد با تیغه اره خسارت زیادی بار می آورد. دستگاه های از رده خارج روسی با وجود اینکه کشورهایی چون اتریش، ترکیه، اسپانیا، آلمان، مالزی و بعضا روسیه جزو کشورهای برتر در این صنعت می باشند و از نظر دستگاه های مورد استفاده در این بخش کشورهای اتریش، ایتالیا، آمریکا و ترکیه صاحب نام هستند اما متاسفانه فعالان ایرانی در بخش تولید اقدام به خریداری دستگاه های روسی قدیمی و اسقاطی که از دور خارج شده اند می کنند و از این رو تولیدات نیز با کیفیت خیلی پایینی وارد بازار می شوند. این تفاوت کیفیت باعث شده تاMDF خام ترک با ابعاد  381 663x ، 16 میلی به قیمت 640/000 ریال به فروش برسد وMDF  رنگی وارداتی با این ابعاد از قیمتی حداقل 720000 ریال برخوردار است و این قیمت برای بهترین تولید ایرانی در حدود 700/000 ریال می باشد. نئوپان ایرانی روکش دار نیز با این ابعاد به مبلغ 440/000 ریال به فروش می رسد در صورتی که تولیدات ترک با رقمی معادل 500/000 ریال معامله می شود.